آشنایی با دهان و دندان

آشنایی با دهان دندان

اولین قدم در راه گوارش غذا، خرد کردن و جویدن مواد غذایی است. این کار بر عهده دهان و دندان می باشد. هر کدام از دندان ها با شکل خاص خود به جویدن کمک می کند. دندانهای پیشین برای بریدن لقمه استفاده می شود. دندانهای نیش برای پاره کردن لقمه استفاده میشود. دندان های آسیا برای خرد کردن به له کردن لقمه شکل گرفتند.

دندان های شیری

به طور کلی انسان دارای دو نوع دندان می باشد. دندانهای شیری و دائمی. در این مطلب قصد داریم کمی راجع به دندانهای شیری توضیحاتی را ارئه دهیم.

دندانهای شیری معمولاً از ۶ ماهگی شروع به رویش می‌نمایند. تا سن دو و نیم سالگی تکمیل می شوند. البته زودتر در آمدن و یا تاخیر در رویش به مدت چند ماه طبیعی است. ولی اگر این تاخیر بیش از ۹ ماه گردد باید به دندانپزشک مراجعه نمود. تعداد دندانهای شیری ۲۰ عدد است. یعنی کودک در هر فک 10 دندان دارد و این ده دندان در دو نیمه راست و چپ به صورت قرینه قرار دارند. اسم این پنج دندان از خط وسط به طرف عقبی عبارتند از:

  • دندان پیش میانی که به طور قراردادی با حروف انگلیسی A نشان داده میشود.
  • دندان بعدی دندان پیش طرفی یا B
  • دندان های بعدی به ترتیب عبارتند از:
  • دندان‌نیش یا C
  • دندان آسیای اول یا D
  • دندان آسیای دوم یا E

دندان ها چگونه نامگذاری می شوند؟

 تعداد و نوع دندان ها در فک بالا و پایین یکسان است. درهر فک نیز تعداد ونوع دندان های نیمه راست و چپ مشابه است. بنابراین در دهان ۴ نیمه فک داریم.

  • نیمه چپ فک بالا
  • نیمه راست فک بالا
  • نیمه چپ پایین
  • نیمه راست فک پایین.

برای اسم بردن هر دندان باید جای آن را در فک مشخص نمود به عنوان مثال دندان شماره چهار فک بالا نیمه چپ.

آیا مراقبت از دندانهای شیری لازم است

دندانهای شیری علاوه بر وظیفه معمولی یک دندان یعنی جویدن، تکلم، حفظ شکل و زیبایی چهره، وظیفه دیگری نیز دارد. در واقع دندان‌های شیری نسبت به دندان‌های دائمی وظیفه و نقش مهمتری را بر عهده دارند. حفظ فضاهای لازم برای رویش دندانهای دائمی وظیفه دندانهای شیری است.

رویش صحیح دندان‌های دائمی ارتباط نزدیکی با حفظ دندان های شیری تا سن طبیعی افتادن آن‌ها دارد. به طوری که هرگاه دندان‌های شیری زودتر از دندانهای طبیعی کشیده شوند. یا آنکه بیشتر از مدت زمان لازم در دهان باقی بمانند. ممکن است ریشه دندان های زیرین دچار اشکال شود.

به عنوان مثال دندان‌های D و E بایستی تا سن ده دوازده سالگی به طور سالم در دهان باقی بمانند. سپس با لق شدن آنها دندان دائمی به جای آنها روی یک می یابند اگر این دندانها زودتر از موقع از دست بروند، دندانهای مجاور به سمت محل خالی دندان کشیده شده، حرکت می کنند. فضای لازم برای رویش دندان دائمی را تنگتر می‌نمایند. لذا رویش دندان دائمی دچار مشکل می گردد.

 متاسفانه بسیاری از پدر و مادرها فکر می کنند که زود خراب شدن دندانهای شیری وکشیدن آنها مهم نیست. چرا که دندان های دائمی به جای آنها خواهند رویید. به این ترتیب با عدم مراقبت کافی باعث پوسیدگی زودرس و از دست رفتن آنها می‌شوند. نتیجه آن رویش نابجا ونازیبای دندانهای دائمی زیرین می باشد.

البته برای حل این مشکل در درمان ارتودنسی وسیله ای به نام فضا نگهدار می باشد که در جای خالی دندان کشیده شده قرار می گیرد. در هر صورت بهتر است که با یاد دادن مراقبت از دندانها به کودکانتان از دندانهای آنها محافظت نمایید.

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید ؟
در گفتگو ها شرکت کنید!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای امتیاز به این نوشته کلیک کنید!
[کل: 0 میانگین: 0]