بشترین استفاده دندانپزشکی در خواب از طریق استنشاق گاز انجام می شود. به این ترتیب که ماسکی برروی بینی بیمار قرار می گیرد. فرد اکسید نیتروژن را تنفس می کند. بیمار بی حس می گردد و در طول عمل هیچ گونه دردی را احساس نخواهید کرد.

مواد بی حس کننده، بسته به میزان دوز مورد استفاده، می تواند از حداقل تا متوسط ​​متغیر باشد. در این روش از مواد مختلفی استفاده می شود.

استفاه از قرصهایی  از خانواده های دارویی خاص همچون والیوم یکی از این موارد می باشد. زمانی که نیاز به بی حسی و بیهوشی های طولانی تر باشد از دوز های بیشتری یا مواد بی حس کننده تزریقی استفاده می شود.

صرف نظر از نوع آرامبخش که طی درمان دریافت می گردد، بیمار معمولاً به داروی بی حسی موضعی نیاز دارد. این امر بدین دلیل است که  در صورت ایجاد ناراحتی، درد را تسکین دهد.