اوتیسم و بیماریهای دهان ودندان

اوتیسم و بیماریهای دهان ودندان

از ارتباط میان بیماری‌های گوناگون جسم، كمبود ویتامین‌ها و حتی بیماری‌های مادرزادی با مشكلات دهان و دندان زیاد شنیده‌ایم و لزوم رعایت بهداشت دهان و دندان و حفظ سلامت دندان‌ها را خصوصا در كودكان به خوبی آموخته‌ایم. یکی از این بیماریها که متاسفانه چالش عظیمی می باشند اوتیسم است.

آیا بین اوتیسم وبیماری دهان و دندان رابطه ای است

جالب است بدانید كه میان بیماری‌های روان و مشكلات دهان و دندان نیز ارتباط‌های معنی‌داری دیده شده است. یكی از این ارتباط‌ها، در كودكانی كه مشكلات روحی و روانی دارند دیده شده است.

اوتیسم

“اوتیسم” نوعی بیماری روحی است كه به درونگر‌ایی یا به نوعی افسردگی در كودكان اطلاق می‌شود. پژوهشگران در یكی از دانشگاه‌‌های آمریكا به تازگی دریافته‌اند كه كودكان مبتلا به ‌”اوتیسم” دچار مشكلات دهان و دندان خواهند شد، بنابراین این كودكان باید مرتب از سوی دندانپزشك معاینه شوند و به بیماری روحی آنها نیز توجه شود.

اوتیسم و تاثیر بر بیماریهای دهان ودندان

در آمریكا از هر ۲۰۰ كودك یكی به “اوتیسم” مبتلا بوده و شیوع این بیماری در پسران، سه برابر دختران است. آنچه باعث ایجاد مشكلات دهان و دندان در این كودكان می‌‌شود، خود بیماری نیست بلكه داروهایی است كه برای بهبود علایم بیماری به كودك خورانده می‌شود. شایع‌ترین عارضه جانبی این داروها، خشكی دهان است. با كم شدن بزاق در دهان، امكان شست‌وشوی طبیعی دندان‌ها به وسیله بزاق كاهش می‌یابد و خطر شیوع پوسیدگی بیشتر می‌‌شود.

عوارض داروهای اوتیسم

تقریبا تمام داروهایی كه برای “اوتیسم” كودكان تجویز می‌شود، می‌تواند خشكی دهان ایجاد كند. از طرفی این داروها ممكن است مشكلات بلع و یا التهاب بافت دهان و غدد بزاقی را ایجاد كند. بعضی دیگر ممكن است حس چشایی كودك را تغییر دهند و یا برای او حركات غیرارادی صورت در ناحیه لب و یا زبان ایجاد كنند. داروهای ضد “اوتیسم” گاهی اوقات نیز ممكن است درمان‌های دندان‌پزشكی را تحت تاثیر قرار دهند.

داروی کاربامازپین

مثلا یكی از این داروها به نام “‌كاربا مازپین” انعقاد خون را دچار اختلال می‌كند. كودكانی كه این دارو را دریافت می‌كنند، قبل از انجام هرگونه جراحی دندانپزشكی باید از نظر فاكتورهای انعقادی بررسی شوند.

سایر تاثیرات اوتیسم بر دهان و دندان

از سوی دیگر، بسیاری از این كودكان دوست ندارند لمس شوند و یا نمی‌توانند مدت طولانی روی صندلی دندانپزشكی آرام بنشینند كه این مشكل دندانپزشك را هنگام كار دچار اختلال می‌كند.

استفراغ و دندان قروچه میان كودكان مبتلا به این اختلال شایع است. استفراغ‌های مكرر باعث حل شدن و ضعیف شدن مینای دندان می‌شود. كودكان مبتلا به این بیماری هم باید مثل كودكان دیگر روزی دو بار تحت نظر یك بزرگسال مسواك بزنند و مرتب از سوی دندانپزشك معاینه شوند. دندانپزشك باید به خوبی از شرایط روحی این كودكان و كلیه داروهایی كه آنها مصرف می‌كنند، مطلع شود.

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید ؟
در گفتگو ها شرکت کنید!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای امتیاز به این نوشته کلیک کنید!
[کل: 0 میانگین: 0]